– Şübhəsiz, Amerika səfirliyinin Qüdsə köçürülməsi alova benzin səpib. Ancaq iş təkcə bunda deyil. Fələstin məsələsi indiyədək həll edilməyib. Fələstinlilərin müstəqil dövləti yoxdur, amma heç kim onlara İsrail vətəndaşlığını da vermək istəmir. Hüquqlardan məhrum olmuş dörd milyondan çox adam Qəzzada və Qərb sahildə böyük rayonlarda mühasirədə yaşayır. Bununla belə, Fələstin məsələsi son zamanlar gündəlikdən çıxmağa başlayıb. Ərəb-İsrail qarşıdurması on illər boyu Yaxın Şərqdə əsas münaqişəydi. Və bu, birdən sona çatıb. Ərəb-İran münaqişəsi birinci yerə keçməyə başlayıb. Ərəb ölkələrinin əksəriyyəti bütöv bir imperiya, ondan asılı, İraq, Suriya və Livanı əhatə edən dövlətlər qurşağını yaratmış İranın son dərəcə güclənməsindən narahatdır. Ərəblər İranın qatı düşməni, İranı terrorizmin sponsoru və sabitliyin düşməni adlandıran Səudiyyə Ərəbistanının ardınca gedirlər. Elə bu proseslər İsrail-İran, habelə ABŞ-İran münasibətlərinin kəskinləşməsinə gətirib. İran imperiyası hamını narahat edir, dünya İsrail və İranın savaş həddində durub. Bu, İsrail və səudiyyəlilərin, həmçinin başqa ərəb ölkələrinin yaxınlaşmasına aparır.

Fələstin rəhbərliyi bu şəraitdə diqqəti yenidən ərəb-İsrail problemlərinə cəlb etməyə səy göstərir. Bu şəraiti də hesabdan atmaq lazım deyil ki, Qəzza bölgəsindəki HƏMAS rejimi İranyönlüdür, hazırda Tehran tərəfindən dəstəklənir və maliyyələşdirilir. Düşünürəm ki, indi dünya birliyini diqqətini özündən yayındırmaq və dünyanın diqqətini Fələstin probleminə cəlb etmək iranlılar üçün də önəmlidir. Etirazların hamıdan qabaq Qəzzada alovlanması təsadüfi deyil. Fələstin Muxtariyyətinin rəhbərliyi İordan çayının Qərb sahilində İsraillə əməkdaşlıq edir və nəzarət etdiyi bölgələrdə HƏMAS-ın mümkün güclənməsindən çox qorxur. Buna görə də öz bölgələrində güclü etiraz dalğası qaldırmamağa çalışırlar.

– Bu təəssüratdan qurtarmaq çətindir ki, Tramp Yaxın Şərqdə şüurlu şəkildə kəskinləşməyə gedir. Bu onun İrana "tam dərs vermək” niyyətilə, yoxsa daha nəyləsə bağlıdır?