Deyilməlidir ki, İsrailə növbətçi təhdidlərdənsə bu qorxutma metodunun böyük effekti var. Özəlliklə də İranın Suriyada İsraillə tutuşmada sarsıdıcı hərbi məğlubiyyətinin işığında. Amma, bax, ayətullah rejiminin çöküşü halında hərc-mərclik və dağıntı təhlükəsi daha ciddi qavranılır. Suriya dəhşətinin İranın cızılan gələcəyi ilə eyniləşdirilməsi dəqiqləşdirmə tələb edir. Burada istənilən bərabərlik səyi yersizdir, çünki Suriyaya başçılıq edən ələvilər çox kiçik azlıq (15%-dən az), İranda farslar isə əhalinin, haradasa, yarısını təşkil edirlər. Orada etnik dartışmalar azərbaycanlılar və talışlarla mümkündür, amma bu, Suriyadakı qədər qəzəbli xarakter daşıya bilməz, çünki hamısı islamın şiə qanadına məxsusdur. Suriyada sünnilər əhalinin səksən faizdən çoxunu təşkil edirsə, İranda şiələr böyük çoxluqdadır – 90 faizə yaxın. Buna görə də İranda millətlərarası qızğın savaşlar güclü şişirtmə  görünür. Cəsarətlə demək olar ki, orada hakimiyyətin dəyişilməsi heç də sünni çoxluğun ələvi rejiminə qarşı üsyana qalxdığı Suriyadakı ssenari üzrə baş verməyəcək. Əlbəttə, xalqın öz-özünə törəyən çıxışının ardınca orada işlərin durumunu ağırlaşdıran genişmiqyaslı müdaxilə də gəlib. Obama administrasiyasının ağılsız siyasəti ölkədə vətəndaş savaşının gedişində bəzi ərəb dövlətlərinin terrorçu qruplara dəstək vasitəsilə  ekspansiyası ilə birgə artıq yüz minlərlə qətlə səbəb olub. Cəsarətlə demək olar ki, heç bir oxşar ssenari İranı təhdid etmir.