“Azərbaycanda lezbian və biseksualların statistikasını dəqiqləşdirmək çətindir”

“Hüquqi İnkişaf və Demokratiya İctimai Birliyi”nin sədri Zülfiyyə Mustafayevanın Yenisabah.az-a müsahibəsi:
- Son illər ölkədə LGBT üzvlərinin sayı artıb. Sizcə, buna səbəb nədir?
- LGBT siyahısına bütün cinsi azlıqlar daxildir. Bu səbəbdən onların sayının artıb-artmaması ilə bağlı statistika yoxdur. Hazırda əlimizdə olan məlumata görə son dövrlər Transgenderlərin sayı artıb. Vətəndaş cəmiyyəti olaraq bu sahədə araşdırma aparılmayıb.
LGBT üzvləri ilə bağlı məsələ yalnız onlara qarşı hər hansı bir zorakılıq hadisəsi baş verən zaman bizim qarşımıza çıxır. Ümumiyyətlə LGBT bizim ölkəmizdə qapalı qrup sayılır. İnsanlar şəxsi həyatlarını gizli saxlayır. Bu, cinsi azlıqlarda da belədir. Gizli olduqları üçün məlumat ala bilmirik. Heç kəs açıq şəkildə deyə bilməz ki, mənim marağım hansı həmcinsimədir. Onlarla bağlı məlumat əsasən aralarında hansısa infeksiyon xəstəlik aşkarlanan zaman əldə olunur. Hazırda LGBT-lər arasında olan şəxslərdən geylərin xəstəliklə bağlı məlumatları genişdir. Lezbian və biseksuallar arasında statistikanı dəqiqləşdirmək çətindir.
- Cinsi azlıqların nümayəndələri əvvəllər bunu açıq şəkildə ifadə etməyə çəkinirdilər, lakin hazırda yaşadıqları həyatı gizlətmə ehtiyacı duymurlar. Bu nədən qaynaqlanır?
- Biz müşahidə etmirik ki, onlar həyatlarını gizlətməyə çalışmırlar. Onlara toxunan bir hadisə baş verən zaman bunu açıq şəkildə deyirlər. Əslində onlar qapalı qrupdur. Bir sıra sağlamlıq proqramları, yoluxucu xəstəliklərə qarşı beynəlxalq və yerli proqramlar onlar arasında maarifləndirmə və profilaktik tədbirlər görmək istəyərkən müəyyən çətinliklərlə üzləşirlər. Qrup qapalı olduğu üçün onlara çıxış tapmaq o qədər də asan deyil. 
Onların hazırda cəmiyyət qarşısına çıxan insanları yalnız öz aralarından seçilən bir-iki nəfər liderdir. Qalan hallarda isə  cəmiyyət arasında iştirakları hiss olunmur. LGBT qrupuna daxil olan emosienlər (kişilərlə münasibət quran kişilər) bizim cəmiyyətə çox qarışmış adamlardır. Onların seçilməsi mümkün deyil. Məsələn ictimai nəqliyyatda 10 nəfər emosien kişi gedərsə onlar digərlərindən fərqlənməyəcək. Lakin axşam gedib kimlə cinsi münasibətdə olduqlarını özləri bilir. Qadınla da ola bilər, kişi ilə də.
- Onlar təbliğatlarını daha çox TikTok sosial media platformasında aparırlar. Təqibçilərinin sayı da həddən artıq çoxdur. Belə bir vəziyyətin toplumun, xüsusilə uşaqların psixologiyasına mənfi yöndə təsir etdiyini düşünürsünüzmü?
- LGBT üzvləri bütün sosial şəbəkələrdən aktiv istifadə edirlər. Hazırda onların əsas ünsiyyət vasitəsi sosial şəbəkələrdir. Əvvəllər klub və ya küçəyə toplaşırdılar. İndi isə sosial mediada aktivdirlər. Onlar müştərilərlə və yaxınları ilə münasibətlərini sosial şəbəkələr vasitəsi ilə qururlar.
Onların uşaqlara təsir edib-etməyəcəyini dəqiqləşdirmək çətindir. Uşaq psixologiyasını hər bir istiqamətə yönəltmək olar. Lakin onların açıq-aşkar uşaqları öz tərəflərinə çəkdiyini söyləmək olmaz. Çəkmək istəsələr belə, bunun üçün çox fərqli yöntəmlər var. Məsələn ümumi musiqi növləri altında birləşmək. Gənclər pərəstiş etdiyi musiqi qrupunun ətrafında onun fanatına çevrilməklə, LGBT-in diqqətini cəlb edə bilərlər. Mən bu günə qədər müşahidə etməmişəm ki, cinsi azlıqların gənclərə yönəlik hansısa məqsədləri olsun. Gənclər maraq göstərdikləri qruplar ətrafında birləşə bilərlər. Bunun üçün xüsusi bir məqsədin olduğunu düşünmürəm.
Bizim gənclərin və ya uşaqların bu istiqamətə yönəldilməsi üçün LGBT qrupunun yalnız sosial şəbəkələrdən reklamı kifayət deyil. Bu səbəbdən qabarıq bir təhlükə yoxdur.
- Azərbaycanda LGBT-çilərin əleyhinə kəskin mövqe nümayiş etdirənlər, hətta onların cəmiyyətdən təcrid edilməli olduğunu deyən insanlar var. Bu fikirlərə münasibətiniz necədir?
- Çox mənfidir. Ümumiyyətlə belə bir ifadəyə qarşıyam “Onlar və biz”. Bu fikir özü bir ayrıcalıq yaradır. Onlar və biz deyilən bir anlayış olmamalıdır. Onlar cəmiyyətin bir fərdidir. Onları cəmiyyətdən ayırmaq insan hüquqlarının kobud şəkildə pozulmasıdır. Kimin nə geyinməsi, hansı cinsə qarşı hiss bəsləməsi, gecə kiminlə yatması bu müzakirə mövzusu olmamalıdır. Özəl həyat müzakirəyə açıq deyil.
Cəmiyyətdə müzakirə olunası çox mövzular var. Məsələn özünü dindar hesab edən insanların həyatına baxsaq orada nə qədər qeyri-etik ləyaqətsiz hadisələrin şahidi ola bilərik. Qadınlara qarşı əxlaqsızlıq, zorakılıq, pis münasibətlər və s. Bunlar bizim kişi, “natural” saydığımız LGBT-ni söyən təhqir edən insanlara görə baş verir. LGBT qrup arasında isə zorakılıq halları baş verməyib.
Yoluxucu xəstəliklərin yayılması baxımından LGBT qrup o qədər də təhlükəli qrup sayılmır. Məsələn SPİD xəstəliyini nəzərə alsaq görərik ki, bu günə qədər həmin xəstəliklərin yayılması LGBT-lər arasında faiz nisbətinə görə aşağıdır. Hetroseksual münasibətlər yəni bizim normal hesab etdiyimiz qadın və kişi arasında olan münaisbətlər zamanı isə bu xəstəlik daha tez yayılır, yoluxmalar qat-qat yüksəkdir və illərdir yüksəlməyə davam edir.
LGBT-lər cinsi münasibət zamanı bir-birilərinin sağlamlığına hörmət etmək və sağlmalığını qorumaq üçün profilaktik tədbirlərə yiyələniblər. Onlar çox yaxşı qorunurlar və yoluxma yüksək deyil. Hetroseksual qruplarla müqayisədə qat-qat aşağıdır. Bu baxımdan cəmiyyət kimin kimə sevgi bəsləməsi, kimin axşam gedib kiminlə yatmasından daha çox insani münasibətlərə diqqət etməlidir.
- Bir qrup onlara radikal münasibət sərgiləsə də, cəmiyyətdə onları izləyənlər də az deyil.
- Cəmiyyət onları ayrı bir qrup kimi qəbul etməməlidir. Onlar cəmiyyətin bir parçasıdır. Bəzən müəyyən qınaqlar gəlir ki, niyə bu qrupa xüsusi bir diqqət var, niyə onların problemləri olan kimi reaksiya verilir. Bütün bunların müstəvisində insan hüquqları dayanır. Bu günə qədər olan beynəlxalq yanaşma, insan hüquqları insititutlarının yanaşması bu prizmadan olub.
Məsələn Almaniya qanunvericiliyində eynicinsli insanların evlənməsi təsdiq olunub. Lakin orada da elə insanlar var ki, bu münasibətlərin əlehinədirlər. Bu cür münasibətlərə radikallıq götərirlər baxmayraq ki, bu qanunda təsdiq olunub.
Azərbaycan qanunvericiliyində də son illər bui mövzu ilə bağlı yeniliklər var. Məsələn əvvəl Azərbaycanda cinsiyyət dəyişmək istəyənlər xarici ölkələrə üz tuturdular. İndi isə Azərbaycanda bunun üçün xüsusi klinikalar var və onların xaricə getməsinə ehtiyac yoxdur. Eyni zamanda cinsini dəyişərək qadın olmağı seçənlərin sənədlərini də dəyişdirilməsinə şarait yaradılıb. Şəxsiyyət vəsiqələrində, pasportlarda cinsi azlıqların adı dəyişdirilir.
Bu yolda dövlət olaraq insan hüquqlarını dəstəkləyən proseslərin təkmilləşdiyini görə bilirik. Bu dəyişiklik çox nümayiş olunmur lakin LGBT üzvləri müəyyən insan hüquqları çərçivəsində yaşayırlar. Onlar arasında problem baş verməsi kənrdan müdaxilə nəticəsində olur.


Oxşar Xəbərlər

Xəbər lenti