əziyyət çəkdiklərini deyirlər

“Kəndiçi yollar bərbaddır, heç deyiləsi deyil. Yağış yağanda keçilməz olur. Bir də ümumi yol var, o da kəndin içindən keçir, 1985-86-cı illərdə çəkilmiş beton yoldur, o da dağılıb. Yollarda işıqlandırma yoxdur. Suvarma suyumuz yoxdur, zibillər daşınmır, kanalizasiya sistemi yoxdur, çirkab sular xətlərlə, arxlarla küçələrə axıdılır. Bir tərəfdən də kənddə narkomaniya baş alıb gedir”.

Xızının Sitalçay kəndində yaşayan Malik Zeynalov kənddəki problemin birindən danışır, o birini unudur.

Problem o qədər çoxdur ki, bilmir hansından desin, hansından danışsın.

Malik Zeynalov söhbətə kəndiçi və ümumi yollardan başlayır. Deyir, kənddən keçən ümumi beton yol Sovet dönəmindən qalıb. Bircə dəfə də təmir görməyən yoldan o qədər ağır tonajlı maşınlar şütüyüb ki, yol dağılıb.

Əsasən də Bakı-Quba yolunun çəkilişində və təmirində bu yoldan gedib-gələn ağır tonajlı maşınlar yolu bərbad vəziyyətə salıb:

“Şebel, qum – hamısı bu yolla daşınıb, indi də daşınır. Bir yolu düzəldirlər, bu birini dağıdırlar, ancaq düzəltmirlər. Kənddəki hərbi hissəyə də ağır tonajlı maşınlar gedib-gəlir. Kəndiçi digər yollar da palçıqlıdır, yağış yağanda keçilməz olur. Yollardakı vacib problemlərdən biri də işıqlandırmanın olmamasıdır. Hava qaralanda küçə itləri adamlara hücum edir. İkinci növbə oxuyan məktəblilər dərsdən çıxanda it sürülərinin hücumuna məruz qalır”.

Malik Zeynalov deyir, bircə kəndin girəcəyindəki Giləzi Quşçuluq Fabrikinə gedən yol normaldır:

“Kəndin girəcəyindən fabrikədək olan o yolu da məhsulların daşınması üçün fabrik rəhbərliyi çəkib. Qısaca belə deyək ki, Xızıda toyuq-cücə üçün yol çəkilib, adamlar üçün yox”.