Əvvəlki Sonrakı

Trampın planı dərc edildi

Dünən, 13:24

KİV: Türkiyə istənilən vaxt Rusiya və Ukrayna arasında vasitəçiliyi bərpa etməyə hazırdır

4-08-2025, 08:32

Ərdoğan İraqın baş naziri ilə PKK-nın tərksilah edilməsini müzakirə edib

13-07-2025, 14:49

NAXÇIVANDA DEPUTATI BIÇAQLAMAQ İSTƏDİLƏR – Biabırçı olay + FOTO

4-07-2025, 23:20

ABŞ İrana yeni sanksiyalar tətbiq edib

3-07-2025, 22:15

Gorus yolunda Azərbaycan ordusunun hərbi konvoyunu erməni polisi müşayiət edir - Reportaj

Yerevanda yaşayan jurnalist, keçmiş BBC əməkdaşı Mark Qriqoryan bu yaxınlarda Xankəndində olub və orada müşahidələrini qələmə alıb.
Stepanakert (Xankəndi - red.) təəccüblü dərəcədə dinc şəhərdir.
Əlbəttə ki, Azərbaycanın bomba və raketləri üzərinə düşmədikcə. Hərbi əməliyyatlarla əlaqəsi olmayan bir yer kimi bu şəhərlə bağlı təəssürat gündüz daha güclü olur - küçələrdə çox sayda məktəbdəki dərslərdən sonra uşaqların evə getməsi, tıxac yaradan dərəcədə maşınların çox olması bu cür hiss yaradır.
Lakin qaranlıq düşdükdən sonra inamsızlıq və hətta müdafiəsizlik hissi yaranır, xüsusilə şəhərin üzərində ucalan təpələrə baxanda. Anlayırsan ki, bu təpələrdə yerləşən Şuşi (Şuşa - red.) şəhəri Azərbaycan hərbçiləri tərəfindən tutulub.
Lakin Şuşadan gələn təhlükə yaşlı nəsil üçün yenilik deyil. Onlar birinci müharibə zamanı Qarabağın paytaxtının oradan necə bombalandığını xatırlayırlar.
Əlbətdə gərginlik var. Stepanakert sakinləri Ermənistandan gələn xəbərləri diqqətlə izləyirlər, əsirlərin mübadiləsinin uzanmasından narahatdırlar və Sünikdəki (Gorus - red.) Azərbaycan qoşunları barədə məlumatları müzakirə edirlər.
Onları elə izləyirlər ki, sanki yaşadıqları şəhər yaxınlıqda yerləşmir.... Nəyin yaxınlığında? Cəbhənin? Təmas xəttinin? Sülhməramlıların məsuliyyət zonasının?
Atəşkəs razılaşması əldə olunduqdan iki gün sonra, yəni, müharibədən dərhal sonra bu şəhəri görmüşdüm. Onu kabus şəhər adlandırmaq olardı. Tamamilə boş küçələri birdən-birə bütün əhalisini itirən bir şəhər haqqında çəkilən filmin kadrlarını xatırladırdı.
44 günlük müharibə zamanı şəhər demək olar ki, fasiləsiz bombardman və raket zərbələrinə məruz qaldı. Gecə və gündüz, gecələr daha çox. Atəş o qədər çox olurdu ki, sərçələr şəhərdən uçub getmişdi.
İndi Stepanakert (Xankəndi -red.) yenidən müharibədən əvvəlki vəziyyətinə bənzəyir. Küçələrdə adam, maşın çoxdur, şəhər nəqliyyatı işləyir, mağazalar açıqdır.
Ancaq yenə də şəhər müharibədən əvvəlki kimi deyil. Kiçik uşaqlar da daxil olmaqla hər kəs raket hücumlarından sonra uçan evlərin harada yerləşdiyini, Smerch raketlərinin yerə dəyəndə necə oyuq yaratdığını bilir.Şəhərdə hər kəs harada və hansı evlərin dağıldığını bilir. Bəzi yerlərdə təmir işləri artıq aparılır - dağılmış divarlar təmir edilir, təmiri mümkün olmayan dağılmış tikililər isə sökülür.
Şuşaya tərəf dönməmişdən cip avtomobilimiz böyük yük maşınlarından ibarət karvana çatır. Onların sayı ondan çoxdur. Aşağı sürətlə hərəkət edirlər. Aşağı sürətlə dağa qalxan bu kolonun quyruğuna beş-altı minik avtomobili düzələrək hərəkət edir.
Sürücümüz tərəddüd etmədən onları keçməyə çalışır. Birincini, ikincini ... beşincini ...
Və bu zaman görürük ki, yük maşınlarının nömrələri Azərbaycan nömrələridir.
Həqiqətən də bu yolda ara-sıra erməni və Azərbaycan maşınları qarşılaşır. Adətən yaxınlıqda Rusiya sülhməramlıları da olur və ciddi insidentlər baş vermir.
Barmaq göstərmək, əli boğaza çəkib "kəsərəm" kimi jestlər nümayiş etdirmək, əlbəttə ki, olur.
Avtomobillərdəki hərbçilərin əlində tez-tez telefon görmək olur - düşmən maşınlarını çəkirlər.
Biz isə qarşı zolaqla hərəkət edərək maşın karvanını ötməyə çalışırıq - bir-bir maşınları arxada qoyaraq. Birdən qarşımıza digər maşınlar çıxır.
Yaxınlığımızdakı Azərbaycan yük maşınının sürücüsü sürətini azaltdı və biz karvanın içərisinə keçdik.
Bir müddətdən sonra yenidən böyür zolağa çıxaraq konvoydakı maşınları ötdük və gördük ki, konvoyun başında erməni QAİ avtomobili hərəkət edir. Və heç bir sülhməramlı yoxdur.
Təsəvvür edin: qalib gələn ordunun hərbi yük maşınları konvoyunu Qarabağ yolunda ... erməni QAİ maşını müşayiət edir.
Gorus və Laçından keçən yol Stepanakertlə Ermənistanı birləşdirən yeganə xətdir. Rus sülhməramlılarının nəzarəti altında olan yol.
Onların postları bir neçə yerdə yerləşir. Növbəti postda dayandığınız zaman rus əsgərlərindən biri sizə yaxınlaşıb soruşur: "Necəsiniz?"





Oxşar Xəbərlər

Ermənilər Laçın yolu ilə gedib-gəlməyə qorxur
Tərtərin Şuşa həsrəti ilə yaşayan ən yaşlı cütlüyü:
"Ağdam-Xankəndi-Şuşa yolu müəyyən müddət sonra açılacaq” -
“Gətirdiyim Şuşa torpağını çimdik-

Xəbər lenti

PRİZMA

Trampla Baydenin fərqi
Trampla Baydenin fərqi

MÜSAHİBƏ

TƏHLİL

8 avqust- Rusiyanın və İranın ikiqat məğlubiyyəti
8 avqust- Rusiyanın və İranın ikiqat məğlubiyyəti

SOSİAL