Pentaqon nəzəri səviyyədə cavabında bildirib ki, Tehranla mübarizədə yeni əməliyyat planı hazırlayıb, amma bunun ayrıntıları hələlik məlum deyil. Buna görə də bu mərhələdə İranla müxtəlif sanksiyalar metoduyla döyüşmək, neft satışından ölkə büdcəsinə mədaxili azaltmaq və daxili-siyasi duruma təsir etmək nəzərdə tutulur. Yada salaq ki, əvvəllər ölkə əhalisinin 85%-i "neft pulları”ndan ödənilən dotasiya ilə yaşayıb. Bunlar yox olanda iğtişaşlar başlanıb. Hər şey indi də təkrarlana bilər. 2018-ci ilin aprelindən İran rialının kursu, demək olar, iki dəfə düşərək bir dollara, təxminən, 90 min riala çatıb. Qərb KİV-ləri iddia edir ki, məhz devalvasiya kütləvi etirazlara səbəb olub. Vaşinqton gizlətmir ki, islam respublikasında hakimiyyəti dəyişmək qəsdilə daxili narazılıqdan  faydalanmaq niyyətindədir.

Geopolitik amil amerikalıların bu qərarında hələlik birinci yerdə deyil, amma ikinci birincidən qaynaqlanır. Daxili sabitsizlik üzrə İranda proses başlayacağı halda bu, Tehranın təkcə birbaşa ABŞ-a deyil, həm də İsrailə və Səudiyyə Ərəbistanı başda olmaqla ərəb koalisiyasına qarşı durduğu Yaxın Şərqdə nüfuz səviyyəsini aşağı sala bilər. Sabitsizləşmə bumeranqı asanlıqla Cənubi Qafqaza keçə bilər. Söhbət, hər şeydən qabaq, tarixi səbəblər üzündən İran hadisələrinə həssas reaksiya verməyə məcbur olan Azərbaycandan gedir. Bakı və Tehran arasındakı sazişə əsasən, onlar bir-birinin maraqlarına zidd hərəkət etməməlidirlər. Lakin Azərbaycan prezidenti İlham Əliyev İran və ABŞ-a münasibətdə "və – və” siyasətini nə qədər uzun müddətə yürütməyə nail olacağını heç kim bilmir. Bakı politoloqları İlqar Vəlizadə və Zərdüşt Əlizadə hesab edirlər ki, burada problem "İran və Azərbaycan münasibətlərinin heç vaxt "hamar” olmadığı və həmişə ziddiyyətli olmağındadır, amma bu, ikinci plana keçərək yerini iki ölkənin praqmatik maraqlarına verib”. Ancaq Azərbaycannın özündənsə İranda daha çox azərbaycanlının yaşadığı nəzərə alınsa, ABŞ-ın "Azərbaycan kartı”nı oynamağa şirniklənməsi həmişə olub və qalır. Habelə əlavə, amma amerikalıların Tehranın neft gəlirlərini "sıfıradək” azaltmaq qərarıyla bağlı ciddi problemləri də qeyd edək. Vaşinqtonun əsas əndişəsi budur ki, İran hökuməti bölgədə öz nüfuzunu artırmaq üçün hərbi və təbii resurslardan faydalanır. İş həm də bundadır ki, Avropa ölkələrinin İranla əməkdaşlığı bağlanır. ABŞ-ın əlavə sanksiyaları Tehranla əməkdaşlıq edən Avropa şirkətlərinə toxuna bilər. Britaniyanın "Financial Times” nəşrinin yazdığı kimi, ilk nəticə "bu ölkə ilə ticarətin faktiki dondurulması” olacaq. Amma mühüm bir özəllik var. İranla sazişin imzalandığı 2015-ci ildəki durumdan fərqli olaraq ABŞ-ın indikdi sanksiyaları birtərəflidir.